абу́зніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| абу́зніца | абу́зніцы | |
| абу́зніцы | абу́зніц | |
| абу́зніцы | абу́зніцам | |
| абу́зніцу | абу́зніц | |
| абу́зніцай абу́зніцаю |
абу́зніцамі | |
| абу́зніцы | абу́зніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)