абу́знік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| абу́знік | абу́знікі | |
| абу́зніка | абу́знікаў | |
| абу́зніку | абу́знікам | |
| абу́зніка | абу́знікаў | |
| абу́знікам | абу́знікамі | |
| абу́зніку | абу́зніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)