абудзі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абуджу́ абу́дзім
2-я ас. абу́дзіш абу́дзіце
3-я ас. абу́дзіць абу́дзяць
Прошлы час
м. абудзі́ў абудзі́лі
ж. абудзі́ла
н. абудзі́ла
Загадны лад
2-я ас. абудзі́ абудзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абудзі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)