абступі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - абсту́пім
2-я ас. - абсту́піце
3-я ас. абсту́піць абсту́пяць
Прошлы час
м. абступі́ў абступі́лі
ж. абступі́ла
н. абступі́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час абступі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)