абсто́іць
‘адстаяць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| абсто́ю | абсто́ім | |
| абсто́іш | абсто́іце | |
| абсто́іць | абсто́яць | |
| Прошлы час | ||
| абсто́іў | абсто́ілі | |
| абсто́іла | ||
| абсто́іла | ||
| Загадны лад | ||
| абсто́й | абсто́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| абсто́іўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)