абста́ўлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абста́ўлены абста́ўленая абста́ўленае абста́ўленыя
Р. абста́ўленага абста́ўленай
абста́ўленае		 абста́ўленага абста́ўленых
Д. абста́ўленаму абста́ўленай абста́ўленаму абста́ўленым
В. абста́ўлены (неадуш.)
абста́ўленага (адуш.)		 абста́ўленую абста́ўленае абста́ўленыя (неадуш.)
абста́ўленых (адуш.)
Т. абста́ўленым абста́ўленай
абста́ўленаю		 абста́ўленым абста́ўленымі
М. абста́ўленым абста́ўленай абста́ўленым абста́ўленых

Кароткая форма: абста́ўлена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)