абста́йваць

‘абараняць, адстойваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абста́йваю абста́йваем
2-я ас. абста́йваеш абста́йваеце
3-я ас. абста́йвае абста́йваюць
Прошлы час
м. абста́йваў абста́йвалі
ж. абста́йвала
н. абста́йвала
Загадны лад
2-я ас. абста́йвай абста́йвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абста́йваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)