абсентэі́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. абсентэі́стка абсентэі́сткі
Р. абсентэі́сткі абсентэі́стак
Д. абсентэі́стцы абсентэі́сткам
В. абсентэі́стку абсентэі́стак
Т. абсентэі́сткай
абсентэі́сткаю		 абсентэі́сткамі
М. абсентэі́стцы абсентэі́стках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)