абселяпа́ць
‘б'ючы па чым-небудзь, прымусіць апасці, адваліцца што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| абселяпа́ю | абселяпа́ем | |
| абселяпа́еш | абселяпа́еце | |
| абселяпа́е | абселяпа́юць | |
| Прошлы час | ||
| абселяпа́ў | абселяпа́лі | |
| абселяпа́ла | ||
| абселяпа́ла | ||
| Загадны лад | ||
| абселяпа́й | абселяпа́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| абселяпа́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)