абрыня́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абрыня́ю абрыня́ем
2-я ас. абрыня́еш абрыня́еце
3-я ас. абрыня́е абрыня́юць
Прошлы час
м. абрыня́ў абрыня́лі
ж. абрыня́ла
н. абрыня́ла
Загадны лад
2-я ас. абрыня́й абрыня́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час абрыня́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)