абро́тнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| абро́тнік | абро́тнікі | |
| абро́тніка | абро́тнікаў | |
| абро́тніку | абро́тнікам | |
| абро́тніка | абро́тнікаў | |
| абро́тнікам | абро́тнікамі | |
| абро́тніку | абро́тніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)