абрахава́ць
‘падлічыць што-небудзь; аблічыць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
абраху́ю | абраху́ем | |
абраху́еш | абраху́еце | |
абраху́е | абраху́юць | |
Прошлы час | ||
абрахава́ў | абрахава́лі | |
абрахава́ла | ||
абрахава́ла | ||
Загадны лад | ||
абраху́й | абраху́йце | |
Дзеепрыслоўе | ||
абрахава́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)