абрахава́ць

‘падлічыць што-небудзь; аблічыць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абраху́ю абраху́ем
2-я ас. абраху́еш абраху́еце
3-я ас. абраху́е абраху́юць
Прошлы час
м. абрахава́ў абрахава́лі
ж. абрахава́ла
н. абрахава́ла
Загадны лад
2-я ас. абраху́й абраху́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час абрахава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)