абніцава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абніцу́ю абніцу́ем
2-я ас. абніцу́еш абніцу́еце
3-я ас. абніцу́е абніцу́юць
Прошлы час
м. абніцава́ў абніцава́лі
ж. абніцава́ла
н. абніцава́ла
Загадны лад
2-я ас. абніцу́й абніцу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час абніцава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)