абняме́чыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абняме́чу абняме́чым
2-я ас. абняме́чыш абняме́чыце
3-я ас. абняме́чыць абняме́чаць
Прошлы час
м. абняме́чыў абняме́чылі
ж. абняме́чыла
н. абняме́чыла
Загадны лад
2-я ас. абняме́ч абняме́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час абняме́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)