абняме́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
абняме́чаны | абняме́чаная | абняме́чанае | абняме́чаныя | |
абняме́чанага | абняме́чанай абняме́чанае |
абняме́чанага | абняме́чаных | |
абняме́чанаму | абняме́чанай | абняме́чанаму | абняме́чаным | |
абняме́чаны ( абняме́чанага ( |
абняме́чаную | абняме́чанае | абняме́чаныя ( абняме́чаных ( |
|
абняме́чаным | абняме́чанай абняме́чанаю |
абняме́чаным | абняме́чанымі | |
абняме́чаным | абняме́чанай | абняме́чаным | абняме́чаных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)