абнулі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абнулю́ абнулі́м
2-я ас. абнулі́ш абнуліце́
3-я ас. абнулі́ць абнуля́ць
Прошлы час
м. абнулі́ў абнулі́лі
ж. абнулі́ла
н. абнулі́ла
Загадны лад
2-я ас. абнулі́ абнулі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абнулі́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)