абнечака́ніць

‘здзівіць, збянтэжыць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абнечака́ню абнечака́нім
2-я ас. абнечака́ніш абнечака́ніце
3-я ас. абнечака́ніць абнечака́няць
Прошлы час
м. абнечака́ніў абнечака́нілі
ж. абнечака́ніла
н. абнечака́ніла
Загадны лад
2-я ас. абнечака́нь абнечака́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час абнечака́ніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)