абначава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абначу́ю абначу́ем
2-я ас. абначу́еш абначу́еце
3-я ас. абначу́е абначу́юць
Прошлы час
м. абначава́ў абначава́лі
ж. абначава́ла
н. абначава́ла
Загадны лад
2-я ас. абначу́й абначу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час абначава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)