абміну́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абміну́ты абміну́тая абміну́тае абміну́тыя
Р. абміну́тага абміну́тай
абміну́тае		 абміну́тага абміну́тых
Д. абміну́таму абміну́тай абміну́таму абміну́тым
В. абміну́ты (неадуш.)
абміну́тага (адуш.)		 абміну́тую абміну́тае абміну́тыя (неадуш.)
абміну́тых (адуш.)
Т. абміну́тым абміну́тай
абміну́таю		 абміну́тым абміну́тымі
М. абміну́тым абміну́тай абміну́тым абміну́тых

Кароткая форма: абміну́та.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)