абміна́нне

‘ад абмінуць’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. абміна́нне
Р. абміна́ння
Д. абміна́нню
В. абміна́нне
Т. абміна́ннем
М. абміна́нні

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)