абміна́нне
‘ад абмінуць’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| абміна́нне | |
| абміна́ння | |
| абміна́нню | |
| абміна́нне | |
| абміна́ннем | |
| абміна́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)