абмяльчэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. абмяльчэ́нне
Р. абмяльчэ́ння
Д. абмяльчэ́нню
В. абмяльчэ́нне
Т. абмяльчэ́ннем
М. абмяльчэ́нні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)