абмя́кнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абмя́кну абмя́кнем
2-я ас. абмя́кнеш абмя́кнеце
3-я ас. абмя́кне абмя́кнуць
Прошлы час
м. абмя́к абмя́клі
ж. абмя́кла
н. абмя́кла
Загадны лад
2-я ас. абмя́кні абмя́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час абмя́кшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)