абмуро́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| абмуро́ўшчык | абмуро́ўшчыкі | |
| абмуро́ўшчыка | абмуро́ўшчыкаў | |
| абмуро́ўшчыку | абмуро́ўшчыкам | |
| абмуро́ўшчыка | абмуро́ўшчыкаў | |
| абмуро́ўшчыкам | абмуро́ўшчыкамі | |
| абмуро́ўшчыку | абмуро́ўшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)