абмуро́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
абмуро́ўшчык | абмуро́ўшчыкі | |
абмуро́ўшчыка | абмуро́ўшчыкаў | |
абмуро́ўшчыку | абмуро́ўшчыкам | |
абмуро́ўшчыка | абмуро́ўшчыкаў | |
абмуро́ўшчыкам | абмуро́ўшчыкамі | |
абмуро́ўшчыку | абмуро́ўшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)