абмужычэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абмужычэ́ю абмужычэ́ем
2-я ас. абмужычэ́еш абмужычэ́еце
3-я ас. абмужычэ́е абмужычэ́юць
Прошлы час
м. абмужычэ́ў абмужычэ́лі
ж. абмужычэ́ла
н. абмужычэ́ла
Загадны лад
2-я ас. абмужычэ́й абмужычэ́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час абмужычэ́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)