абмужы́чыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абмужы́чуся абмужы́чымся
2-я ас. абмужы́чышся абмужы́чыцеся
3-я ас. абмужы́чыцца абмужы́чацца
Прошлы час
м. абмужы́чыўся абмужы́чыліся
ж. абмужы́чылася
н. абмужы́чылася
Загадны лад
2-я ас. абмужы́чся абмужы́чцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час абмужы́чыўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)