абмо́віцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абмо́ўлюся абмо́вімся
2-я ас. абмо́вішся абмо́віцеся
3-я ас. абмо́віцца абмо́вяцца
Прошлы час
м. абмо́віўся абмо́віліся
ж. абмо́вілася
н. абмо́вілася
Дзеепрыслоўе
прош. час абмо́віўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)