абме́шванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| абме́шванне | абме́шванні | |
| абме́швання | абме́шванняў | |
| абме́шванню | абме́шванням | |
| абме́шванне | абме́шванні | |
| абме́шваннем | абме́шваннямі | |
| абме́шванні | абме́шваннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)