абма́нніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| абма́нніца | абма́нніцы | |
| абма́нніцы | абма́нніц | |
| абма́нніцы | абма́нніцам | |
| абма́нніцу | абма́нніц | |
| абма́нніцай абма́нніцаю |
абма́нніцамі | |
| абма́нніцы | абма́нніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)