абма́нванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| абма́нванне | абма́нванні | |
| абма́нвання | абма́нванняў | |
| абма́нванню | абма́нванням | |
| абма́нванне | абма́нванні | |
| абма́нваннем | абма́нваннямі | |
| абма́нванні | абма́нваннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)