аблю́маць
‘забрудзіць, запэцкаць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| аблю́маю | аблю́маем | |
| аблю́маеш | аблю́маеце | |
| аблю́мае | аблю́маюць | |
| Прошлы час | ||
| аблю́маў | аблю́малі | |
| аблю́мала | ||
| аблю́мала | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| аблю́маўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)