аблю́згаць
‘апырскаць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| аблю́згаю | аблю́згаем | |
| аблю́згаеш | аблю́згаеце | |
| аблю́згае | аблю́згаюць | |
| Прошлы час | ||
| аблю́згаў | аблю́згалі | |
| аблю́згала | ||
| аблю́згала | ||
| Загадны лад | ||
| аблю́згай | аблю́згайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| аблю́згаўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)