аблы́жніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| аблы́жніца | аблы́жніцы | |
| аблы́жніцы | аблы́жніц | |
| аблы́жніцы | аблы́жніцам | |
| аблы́жніцу | аблы́жніц | |
| аблы́жніцай аблы́жніцаю |
аблы́жніцамі | |
| аблы́жніцы | аблы́жніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)