аблы́жнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| аблы́жнік | аблы́жнікі | |
| аблы́жніка | аблы́жнікаў | |
| аблы́жніку | аблы́жнікам | |
| аблы́жніка | аблы́жнікаў | |
| аблы́жнікам | аблы́жнікамі | |
| аблы́жніку | аблы́жніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)