аблупі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аблуплю́ аблу́пім
2-я ас. аблу́піш аблу́піце
3-я ас. аблу́піць аблу́пяць
Прошлы час
м. аблупі́ў аблупі́лі
ж. аблупі́ла
н. аблупі́ла
Загадны лад
2-я ас. аблупі́ аблупі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час аблупі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)