аблупраўле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аблупраўле́нне аблупраўле́нні
Р. аблупраўле́ння аблупраўле́нняў
Д. аблупраўле́нню аблупраўле́нням
В. аблупраўле́нне аблупраўле́нні
Т. аблупраўле́ннем аблупраўле́ннямі
М. аблупраўле́нні аблупраўле́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)