аблу́дніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| аблу́дніца | аблу́дніцы | |
| аблу́дніцы | аблу́дніц | |
| аблу́дніцы | аблу́дніцам | |
| аблу́дніцу | аблу́дніц | |
| аблу́дніцай аблу́дніцаю |
аблу́дніцамі | |
| аблу́дніцы | аблу́дніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)