аблу́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| аблу́днік | аблу́днікі | |
| аблу́дніка | аблу́днікаў | |
| аблу́дніку | аблу́днікам | |
| аблу́дніка | аблу́днікаў | |
| аблу́днікам | аблу́днікамі | |
| аблу́дніку | аблу́дніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)