абле́гчыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абле́гчу абле́гчым
2-я ас. абле́гчыш абле́гчыце
3-я ас. абле́гчыць абле́гчаць
Прошлы час
м. абле́гчыў абле́гчылі
ж. абле́гчыла
н. абле́гчыла
Загадны лад
2-я ас. абле́гчы абле́гчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час абле́гчыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)