аблачы́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
аблачы́нка | аблачы́нкі | |
аблачы́нкі | аблачы́нак | |
аблачы́нцы | аблачы́нкам | |
аблачы́нку | аблачы́нкі | |
аблачы́нкай аблачы́нкаю |
аблачы́нкамі | |
аблачы́нцы | аблачы́нках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)