аблачы́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аблачы́нка аблачы́нкі
Р. аблачы́нкі аблачы́нак
Д. аблачы́нцы аблачы́нкам
В. аблачы́нку аблачы́нкі
Т. аблачы́нкай
аблачы́нкаю
аблачы́нкамі
М. аблачы́нцы аблачы́нках

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)