аблачы́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
аблачы́на | аблачы́ны | |
аблачы́ны | аблачы́н | |
аблачы́не | аблачы́нам | |
аблачы́ну | аблачы́ны | |
аблачы́най аблачы́наю |
аблачы́намі | |
аблачы́не | аблачы́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)