аблаві́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аблаўлю́ абло́вім
2-я ас. абло́віш абло́віце
3-я ас. абло́віць абло́вяць
Прошлы час
м. аблаві́ў аблаві́лі
ж. аблаві́ла
н. аблаві́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час аблаві́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)