абкуры́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абкуру́ абку́рым
2-я ас. абку́рыш абку́рыце
3-я ас. абку́рыць абку́раць
Прошлы час
м. абкуры́ў абкуры́лі
ж. абкуры́ла
н. абкуры́ла
Загадны лад
2-я ас. абкуры́ абкуры́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абкуры́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)