абкуро́дымець

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абкуро́дымею абкуро́дымеем
2-я ас. абкуро́дымееш абкуро́дымееце
3-я ас. абкуро́дымее абкуро́дымеюць
Прошлы час
м. абкуро́дымеў абкуро́дымелі
ж. абкуро́дымела
н. абкуро́дымела
Дзеепрыслоўе
прош. час абкуро́дымеўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)