абкульту́рванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| абкульту́рванне | |
| абкульту́рвання | |
| абкульту́рванню | |
| абкульту́рванне | |
| абкульту́рваннем | |
| абкульту́рванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)