абкрыча́ць

‘распаўсюдзіць крык на што-небудзь (абкрычаць вёску)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абкрычу́ абкрычы́м
2-я ас. абкрычы́ш абкрычыце́
3-я ас. абкрычы́ць абкрыча́ць
Прошлы час
м. абкрыча́ў абкрыча́лі
ж. абкрыча́ла
н. абкрыча́ла
Загадны лад
2-я ас. абкрычы́ абкрычы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абкрыча́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)