абкружэ́нец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абкружэ́нец абкружэ́нцы
Р. абкружэ́нца абкружэ́нцаў
Д. абкружэ́нцу абкружэ́нцам
В. абкружэ́нца абкружэ́нцаў
Т. абкружэ́нцам абкружэ́нцамі
М. абкружэ́нцу абкружэ́нцах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)