абко́лванне
‘адколванне’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| абко́лванне | |
| абко́лвання | |
| абко́лванню | |
| абко́лванне | |
| абко́лваннем | |
| абко́лванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)