абкапані́чыць

‘апрацаваць, падрыхліць капаніцай што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абкапані́чу абкапані́чым
2-я ас. абкапані́чыш абкапані́чыце
3-я ас. абкапані́чыць абкапані́чаць
Прошлы час
м. абкапані́чыў абкапані́чылі
ж. абкапані́чыла
н. абкапані́чыла
Загадны лад
2-я ас. абкапані́ч абкапані́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час абкапані́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)