абкаме́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абкаме́чаны абкаме́чаная абкаме́чанае абкаме́чаныя
Р. абкаме́чанага абкаме́чанай
абкаме́чанае		 абкаме́чанага абкаме́чаных
Д. абкаме́чанаму абкаме́чанай абкаме́чанаму абкаме́чаным
В. абкаме́чаны (неадуш.)
абкаме́чанага (адуш.)		 абкаме́чаную абкаме́чанае абкаме́чаныя (неадуш.)
абкаме́чаных (адуш.)
Т. абкаме́чаным абкаме́чанай
абкаме́чанаю		 абкаме́чаным абкаме́чанымі
М. абкаме́чаным абкаме́чанай абкаме́чаным абкаме́чаных

Кароткая форма: абкаме́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)