абе́тніца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| абе́тніца | абе́тніцы | |
| абе́тніцы | абе́тніц | |
| абе́тніцы | абе́тніцам | |
| абе́тніцу | абе́тніцы | |
| абе́тніцай абе́тніцаю |
абе́тніцамі | |
| абе́тніцы | абе́тніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)